ศีลแปดมีอะไรบ้าง

ศีลแปดมีอะไรบ้าง
ศีลแปด หรือ อุโบสถศีล เป็นศีลของคฤหัสถ์ หมายถึง อุบาสกอุบาสิกาทั่วไป และจัดเป็นศีลขั้นต่ำของพระอนาคามี โดยปกติผู้รักษาศีลจะเปล่งวาจาอธิษฐาน ที่จะขอสมาทานศีลตั้งแต่เช้าของวันนั้น หากรักษาศีลแปดเป็นเวลา 1 วัน เรียกว่า ปกติอุโบสถ และหากรักษา 3 วัน เรียกว่า ปฏิชาครอุโบสถ
โดยส่วนมากคนทั่วไป จะนิยมถือศีลแปดนี้ ในช่วงวันพระ วันเกิดหรือตามโอกาสที่เอื้ออำนวย บางท่านก็รักษาอุโบสถศีลในตอนปฏิบัติธรรม ซึ่งศีล 8 ประกอบด้วย ศีล 5 ที่ทุกคนรู้จักดี ได้แก่
ศีลข้อ 1 ปาณาติปาตา เวรมณี ศีลข้อแรกนั้นว่าด้วยการงดฆ่าสัตว์
ศีลข้อ 2 อทินนาทานา เวรมณี ศีลข้อสองว่าด้วยการที่เราไม่อยากได้อยากมีทรัพย์ที่ไม่ใช่ของเรา
ศีลข้อ 3 กาเมสุ มิจฉาจารา เวรมณี ศีลข้อสาม การรู้จักผิดชอบชั่วดีในการกระทำผิดในกามารมณ์ทั้งหลาย
ศีลข้อ 4 มุสาวาทา เวรมณี ศีลข้อสี่ ข้อที่สำคัญของหนึ่งของการเป็นมนุษย์ การไม่พูดจาปด โกหก หลอกหลวง
ศีลข้อ 5 สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานา เวรมณี ศีลข้อห้า ข้อสุดท้ายคือเครื่องมือที่จะมาลดการยั้งคิดยั้งทำของมนุษย์นั้น
ก็คือสุราเมรัย และของมึนเมาทุกชนิด รวมถึงละเว้นจากการพนันทั้งปวง
ส่วนศีลอีก 3 ข้อ ที่เพิ่มเข้ามาเป็นศีล 8 นั้น มีประโยชน์ต่อการฝึกตน ฝึกสมาธิเพื่อให้เข้าถึงความสงบ
โดยศึลทั้ง 3 ข้อ ประกอบด้วย
ศีลข้อที่ 6 วิกาลโภชนา เวรมณี คือ การเว้นต่อการทานอาหารยามวิการ นั่นคือ หลังเพลตังเช่นที่พระสงฆ์ปฏิบัติ เพื่อให้เราระลึกได้ว่า การทานอาหารนั้น ก็เป็นเพียงการเติมเต็มความต้องการของร่างกาย เพื่อให้คงสังขารอยู่ได้ ให้มีโอกาสได้ทำความดี มิใช่ทานอาหารเพื่อความอร่อย ดังจะยกตัวอย่าง ความหมายของบทสวดพิจารณาอาหารของพระสงฆ์ ก่อนฉันอาหาร ไว้ว่า
ปะฏิสังขา โยนิโส ปิณฑะปาตัง ปะฏิเสวามิ, เราย่อมพิจารณาโดยแยบคาย แล้วฉันบิณฑบาต (อาหาร),
เนวะทะวายะ, ไม่ให้เป็นไปเพื่อความเพลิดเพลินสนุกสนาน,
นะมะทายะ, ไม่ให้เป็นเพื่อความเมามัน เกิดกำลังพลังทางกาย,
นะมัณฑะนายะ.ไม่ให้เป็นไปเพื่อประดับ,
นะ วิภูสะนายะ, ไม่ให้เป็นไปเพื่อตกแต่ง,
ยาวะเทวะ อิมัสสะ กายัสสะ ฐิติยา, แต่ให้เป็นไปเพียงเพื่อความตั้งอยู่ได้แห่งกายนี้,
ยาปะนายะ, เพื่อความเป็นไปได้ของอัตภาพ,
วิหิงสุปะระติยา, เพื่อความสิ้นไปแห่งความลำบากทางกาย,
พรัหมะจะริยานุคคะหายะ, เพื่ออนุเคราะห์แก่การประพฤติพรหมจรรย์,
อิติ ปุราณัญจะ เวทะนัง ปะฏิหังขามิ, ด้วยการทำอย่างนี้, เราย่อมระงับเสียได้ ซึ่งทุกขเวทนาเก่า คือความหิว,
นะวัญจะ เวทะนัง นะ อุปปาเทสสามิ, และไม่ทำทุกขเวทนาใหม่ให้เกิดขึ้น,
ยาตะรา จะ เม ภะวิสสะติ อะนะวัชชะตา จะ ผาสุวิหาโร จาติ, อนึ่ง ความเป็นไปโดยสะดวกแห่งอัตตภาพนี้
ด้วยความเป็นผู้หาโทษมิได้ด้วย, และความเป็นอยู่โดยผาสุกด้วย, จักมีแก่เรา ดังนี้.
ศีลข้อ 7 นจฺจคีตวาทิตวิสูกทสฺสนา มาลาคนฺธวิเลปนธารณมณฺฑนวิภูสนฏฺฐานา เวรมณี คือการเว้นจากการฟ้อนรำขับร้อง ประโคมดนตรี และประดับร่างกายด้วยดอกไม้ของหอม เครื่องประดับ เครื่องทา เครื่องย้อม ในที่นี้หมายถึงการเว้นการชมการละคร ฟ้อนรำ การย้อมผม ทาเล็บ เป็นต้น
ศีลข้อ 8 อุจฺจาสยนมหาสยนา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ : เว้นจากการนั่งนอนเหนือเตียงตั่ง ที่เท้าสูงเกิน ภายในมีนุ่นหรือสำลี โดยการเลือกที่นอนเพียงแค่เป็นแผ่นไม้ หรือไม่หนาจนเกินไปเพื่อเลี่ยงจากความสะดวกสบายจนเกินควร เพื่อการฝึกตน
สุดท้ายนี้ขออนุโมทนา ความตั้งใจของทุกท่าน ที่สนใจเรื่องการรักษาศีล 8 มา ณ โอกาสนี้