พระมัญชุศรีโพธิสัตว์ มีความหมายว่า ประเสริฐยิ่ง มงคลยิ่ง (妙吉祥) สวยงามยิ่ง
พระองค์ เป็นองค์แทนของพระมหาปัญญาธิคุณของพระพุทธเจ้าทั้งปวง
ทั้งทรงมีหลายพระนามเช่น มัญชุโฆษ(五字文殊) มัญชุกุมารภูตะ(文殊童子)
มัญชุศรีธรรมราชกุมาร(文殊法王子) มหามติโพธิสัตว์ (大智菩薩) เป็นต้น
พระองค์ทรงปรากฏอยู่ในพระสูตรต่างๆ มากมายในฐานะของผู้อาราธนาพระพุทธเจ้า
ให้แสดงธรรมเทศนา หรือเป็นผู้บรรยายธรรม หรือโต้ธรรมกับพระโพธิสัตว์ด้วยกัน
หรือกับพระอรหันตสาวก
มหายานจะบูชาพระองค์ท่านเพื่อความมีสติปัญญาดี
รู้แจ้งแทงตลอดในอรรถธรรมที่ลึกซึ้ง
เพราะว่าพระมัญชุศรีโพธิสัตว์ ทรงเป็นมหาโพธิสัตว์ชั้นสูง
ทรงเป็นอาจารย์ของพระพุทธเจ้าทั้งปวง กล่าวคือพระมัญชุศรีทรงสั่งสอนและชี้แนะ
แนวทางของโพธิสัตว์หรือแนวทางที่จะให้สำเร็จเป็นพระพุทธเจ้าคือบารมี ๖
มีทาน ศีล ขันติ วิริยะ ฌาน ปัญญา
ให้แก่พระพุทธเจ้าทั้งปวงในตอนที่ยังมิทรงตรัสรู้
ทั้งคอยชี้แนะการบำเพ็ญโดยตลอด พระพุทธเจ้าทั้งปวงจึงทรงสรรเสริญพระมัญชุศรีว่า
“มัญชุศรีเป็นผู้ยังให้เราได้ตรัสรู้พระโพธิญาณ ทั้งเป็นคุรุแห่งเราในสมัยนั้น”
พระมัญชุศรีโพธิสัตว์มีพระมหาปณิธานว่า
“หากสรรพสัตว์ใดได้สดับพระนามแล้วจิตใจตั้งมั่น ระลึกอยู่แต่พระองค์
หากสรรพสัตว์นั้นมิได้บรรลุถึงปัญญาญาณอันยิ่งใหญ่แล้วไซร้
พระองค์จะมิขอสำเร็จพระโพธิญาณ ฯลฯ”
ด้วยความตั้งพระทัยอันยิ่งใหญ่นี้ ทำให้พระองค์ยังให้สรรพสัตว์จำนวนมหาศาล
สำเร็จซึ่งพุทธปัญญาอันยิ่งใหญ่แล้ว
พระปฏิมาหรือภาพวาดของพระองค์ทางจีนและธิเบต
จะให้พระองค์ประทับบนพญาราชสีห์สีเขียว
อันแสดงถึงการประกาศธรรมหรือการแสดงธรรมที่เปี่ยมด้วยเดชานุภาพ
คือพระมหาปัญญาญาณที่ยิ่งใหญ่ ปราศจากอุปสรรค และมิมีผู้ใดปราดเปรื่องไปยิ่งกว่า
ประดุจการคำรามหรือการบันลือสิงหนาทของพญาราชสีห์ ที่หากคำรามขึ้นคราใด
บรรดาสรรพสัตว์น้อยใหญ่ก็ให้ขยาดหวั่นเกรงมิกล้าออกมาต่อกร
ความหมายคือพระพุทธเจ้าและพระโพธิสัตว์ทั้งปวง
ทรงประกาศธรรมที่เป็นความจริงแท้ของสรรพสิ่ง คือความทุกข์ของความไม่เที่ยง
ยังให้สรรพสัตว์หรือมารเดียรถีร์ที่ยังลุ่มหลงอยู่ ตระหนกตกใจและหวั่นเกรง
ในภัยของวัฏสงสาร เร่งรีบหันกลับมาบำเพ็ญธรรมด้วยความไม่ประมาณ
บางแห่งประทับบนดอกบัวก็มี บางแห่งจะทรงถือพระขรรค์ที่พระหัตถ์ขวา
หมายถึงการตัดบ่วงแห่งวิจิกิจฉาความสงสัยที่ผูกมัดจิตให้ขาดสิ้น
พระหัตถ์ซ้ายทรงถือคัมภีร์ปรัชญาปารมิตาสูตร แสดงถึงศูนยตาความว่างเปล่าแห่งธรรมทั้งปวง
บางแห่งก็ทรงถือคฑาจินดามณี (如意)
ที่มา : พระภิกษุจีน วิศวภัทร (沙門聖傑 )
